Çocuklar ve Bağımsızlık İstekleri

Dış dünyaya açılmaya ne kadar azimli olurlarsa olsunlar, okul öncesi dönemdeki çocukların daha güvenli limanla¬ra çekilmeye ihtiyaçları vardır. Çünkü düşündükleri kadar özgüvene, özdenetime ve öz yetiye sahip değillerdir. Bir yaşındaki çocuğunuz, büyümeye başladıkça sizin aşırı korumacı tavrınız onun gergin hissetmesine neden olabilir. Yine de onun, yalnız¬ca güvenli olduğundan emin olduğunuz kadar sizden uzaklaş¬masına izin verin. Ona, kendi güvenliğini tehdit edecek kadar özgürlük tanımadan önce çocuğunuzun olgunluğunu ve so¬rumluluk bilincini test edin. Ona becerileri ölçüsünde özgürlük tanıyın ve kendi olgunluğunu size ispat edebilmesi için sık sık fırsat verin.
Problemin Oluşumunu Önlemek
Sınırları belirleyin ve bunu ona açıkça iletin.
Çocuğunuzun ondan ne beklediğinizi bilebilmesi için sınırları açıkça öğrenmesi gerekir. Bir yaşındaki çocuğunu¬za nelerin "kabul edilebilir" olduğunu anlatmanız, birçok "kabul edilemez" davranışın meydana gelmesiniengelleye¬cektir.
Çocuğunuza sınırları hangi koşullarda asabileceğini öğretin.

Genç maceracınız, bir şey yapmak istediğinde bunu bir soruna yol açmadan nasıl yapabileceğini ona anlatın. Bu anlatımı yaparken ona karşı kullandığınız "kesinlikle hayır" cevaplarını azaltın. Örneğin ona şöyle söyleyin, "Karşıdan karşıya geçebilirsin fakat elimi tutmak zorundasın."
Çocuğunuz kendi güvenliğini idare ettiği ölçüde özgürlüğünü arttırın.
Eğer çocuğunuz kendi sınırları içerisinde sorumluklularını yerine getiriyorsa bu sınırları ufak ufak arttırın. Neden bu sınırların değiştiğini bilmesini de sağlayın. Yönlendirmeleri doğru takip ettiğini ve daha fazla özgürlük alabilecek kadar sorumluluk sahibi olduğunu bilmesi, onun kendini iyi hissetmesini sağlayacaktır. Ona şöyle söyleyin, "Çünkü sen her sefe¬rinde yan komşudaki arkadaşına giderken bana haber verdin. Bu sayede artık bir üst caddedeki arkadaşına da gidebilirsin. Ama yine her zaman gitmeden önce bana bir sor tamam mı?"
Neler Yapılmalı?
Sınırlara bağlı kaldığında ona ödüller verin.
Çocuğunuzun sınırlara bağlı kalması için onu özendirin ve yaptıklarına bu şekilde devam etmesi için ona ödüller verin. Ona şöyle söyleyin, "Komşuların avlusuna gitmek yerine sa¬lıncakta sallandığın için mutluyum. Şimdi istersen üç dakika fazladan sallanabilirsin."
Sınırlara saygı duymadığı durumlar için ders niteliğinde sonuçlar belirleyin.
Çocuğunuza sizin kuralarınızı çiğnediğinde, bu davranışın onun kendi eğlencesinin de sonu olacağını öğretin. Şöyle söy¬leyebilirsiniz, "Üzgünüm bahçe dışına çıktın. Bu yüzden şimdi evin içinden dışarı çıkmamalısın" ya da "Üzgünüm caddenin karşı tarafına geçtin. Bu yüzden şimdi arka bahçeden dışarı çıkmamalısın."
Tutarlı olun.
Çocuğunuz bir kuralı her çiğnediğinde ona aynı sonucu yaşattığınızdan emin olun. Bu, ona gerçekten neyi ima et¬tiğinizi öğretecektir. Bu ayrıca sizin uzağınızda olduğunda da onun kendi hareketlerinde daha temkinli davranmasını sağlayacaktır. Çünkü ondan ne beklediğinizi açık bir şekilde bilecektir.

Neler Yapılmamalı?
Caddede yürürken çocuğunuza vurmayın.
Çocuğunuza vurmak, istemediğiniz şeyleri sizden gizli yap¬ması için onu teşvik etmektir. Tabii ki, çocukların gizlice cad¬deye çıkmaları daha büyük tehlikedir. Bu yüzden çocukların istedikleri şeyleri gizli gizli yapmaları için onları yönlendirecek hareketlerden kaçının.
Kendi Başına Buyruk Ashley
Beş yaşındaki Ashley Hamilton, on ikinci caddenin en çok tanınan kızıydı. Bu durum Hamilton ailesinin en büyük problemiydi. Bir sabah kahvaltıda Ashley annesine, "Bugün, Susie ile okula yürüyerek gideceğiz sonra da Donnalar'ın evine öğlen yemeğine geçeceğiz, ardından da Maria'nın oyuncakları ile oynayacağız" diyebiliyordu. Ne zaman an¬nesi ona her istediği zaman, her istediği yere gidemeyeceği¬ni söylese Ashley kendisini savunmaya geçiyordu, "Neden? Neden olmasın? Ben her ne olursa olsun gidiyorum! Beni durduramazsın!" Bu isyankâr davranışlar anne, babası ve Ashley arasında geçen sinirli laf atışmalarını tetikliyordu. Anne babası, ona ne kadar özgürlük vermeleri gerektiği ile onu tehlikelerden korumak için gereken sınırları nerede bitirmeleri gerektiğine karar veremiyorlardı. Çünkü Ashley, sürekli bir yerlere davet ediliyordu ve anne babası, onun nereye ve ne zaman gidebile¬ceği ile ilgili verdiği kararların yarattığı problemi görmezden gelemiyorlardı.

Kuralları koyarken, bunları Ashley'nin özgürlüğü nasıl ele aldığına ve sorumluluk bilincine göre koymaya karar verdiler. Hamiltonlar, bu kuralları açıkça Ashley'e anlattılar ve bu da daha fazla özgürlüğü nasıl elde edebileceğini bilmek isteyen Ashley'i mutlu etti. Ashley'nin öğrenmesi gereken kurallardan bir tanesi cad¬dede karşıdan karşıya nasıl geçmesi gerektiğiydi. Bu yüzden Bayan Hamilton, onu caddedeki kaldırıma götürdü ve karşı¬dan karşıya geçme prosedürünü öğretmeye başladı. Kaldırı¬mın başında durmayı, sola bakmayı sonra sağa bakmayı bu¬nun yanında yalnızca bakmanın değil, görmenin de önemli olduğunu ona anlattı. Bayan Hamilton Ashley'den sola ve sağa baktığında neler gördüğünü anlatmasını istedi.
Bayan Hamilton yolun boş olduğundan emin olduktan sonra karşıdan karşıya yalnızca onun elini tutarak geçmesi gerektiğini öğretti. Birlikte karşıya geçtiler, sola sağa baktılar ve gördüklerini betimlediler.

Bayan Hamilton kızını onun di¬rektiflerine harfiyen uyduğu için övdü. On denemeden sonra Bayan Hamilton kızına, "Ashley bu sefer kendi başına geç¬meni istiyorum" dedi. Ashley karşıdan karşıya kendi başına geçebileceğini ispat ettiğinde Bayan Hamilton ona yeni kuralını açıkladı: "Arka¬daşlarına gitmek için artık karşıdan karşıya geçebilirsin fakat önce bunu bana söylemen gerekiyor. Seninle caddeye kadar gelip geçişini izleyeceğim." Bayan Hamilton, bu uyum sürecinin çok fazla çaba ge¬rektirdiğini düşünüyordu fakat aynı zamanda kızının istediği özgürlükleri elde etmesi için gereken sorumluluklara sahip çı¬kabildiğini bilmenin de kendisini rahatlatacak tek yol olduğu¬nun farkındaydı. Özgürlüğün şartlarını belirlemek ve bunların denemelerini yapmak, herkesin kendini sınırlar dâhilinde gü¬venli, emin ve memnun hissetmesini sağlayacaktır.